Terugbetaling van gemeentelijke geschenkbonnen aan lokale handelaars - met of zonder BTW ?
N.a.v. lokale controles rees de vraag of er door de gemeente alsnog btw verschuldigd zou zijn bij de terugbetaling van de waarde van de geschenkbonnen aan de betrokken handelaars. Dit blijkt echter niet het geval.
Artikel 1, §15, 3° WBTW geeft een definitie van vouchers voor meervoudig gebruik (Multi Purpose Vouchers = MPV), maar beperkt zich tot te stellen dat dit elke voucher is die niet kwalificeert als een voucher voor enkelvoudig gebruik. In essentie komt het er op neer dat MPV’s vouchers zijn waarvoor op het moment van uitgifte nog niet duidelijk is welk btw-tarief van toepassing zal zijn op de levering van het goed of de dienst bij het inwisselen van de voucher.
Dit zal klassiek het geval zijn bij de uitgifte van gemeentelijke waardebonnen. Het is immers bij de uitgifte niet duidelijk of de goederen/diensten die zullen worden aangekocht aan 21% btw zullen worden belast of aan verlaagde tarieven (bv. 6% bij voeding) of helemaal niet moeten worden belast (bv. geen btw bij vrijgestelde kleine onderneming).
Daardoor is het onmogelijk om dergelijke vouchers te belasten op het moment van uitgifte. Bijgevolg wordt enkel de levering van goederen of diensten belast die plaatsvinden bij de inwisseling (= overhandiging door klant aan handelaar bij aankoop) van de voucher. MPV’s worden omwille van hun aard dus niet belast op het moment van uitgifte ervan, ongeacht wie de uitgever van de voucher is. (artikel 22ter, §2 WBTW) In casu is de gemeente de uitgever van de voucher. De gemeente dient in geen geval hier btw op aan te rekenen. Ten eerste kwalificeert de gemeente in principe niet als btw-belastingplichtige op grond van artikel 6 WBTW. Moest de gemeente toch belastingplichtig worden, bijvoorbeeld om concurrentieverstoring te vermijden, dan dient zij nog steeds geen btw aan te rekenen omwille van de specifieke aard van MPV’s.
Op het moment dat de voucher door een klant wordt ingewisseld bij een handelaar, omvat het bedrag dat op de voucher vermeld staat het bedrag van het goed of de dienst en de daarop verschuldigde btw. Bijvoorbeeld een voucher van 100 euro die wordt ingewisseld bij een handelaar voor de aankoop van een goed dat onderworpen is aan 21% btw, bestaat uit het bedrag van 82,64 euro voor het goed opgesomd met 17,36 euro btw. (artikel 26, §2 WBTW)
De vraag stelt zich nu of de handelaar die de waardebon ontvangt en deze inwisselt bij de uitgever ervan (in casu de gemeente) opnieuw een factuur met btw dient uit te geven.
Uit de Circulaire 2020/C/121 betreffende de btw-behandeling van vouchers kan impliciet worden afgeleid dat er op het bedrag van de voucher niet opnieuw btw betaald dient te worden. Bij een waardebon van 100 euro dient de gemeente eenvoudigweg die 100 euro te betalen aan de betrokken handelaar.
Alleen wanneer de handelaar aan de gemeente een bedrag zou moeten betalen in ruil voor de verrichte distributie- of promotiedienst, dient de gemeente een factuur uit te geven aan de handelaar met toepassing van de btw. Een distributie- of promotiedienst is immers een prestatie die onderworpen is aan de normale btw-regels. In dat geval zou de gemeente het bedrag voor de distributie- of promotiedienst kunnen afhouden van het te betalen bedrag ter waarde van de waardebon. (artikel 22ter, §2 WBTW)
In de Circulaire wordt volgend visueel overzicht als voorbeeld gegeven:
Hieruit kan dus impliciet afgeleid worden dat de gemeente (X) aan de handelaar (Y) in principe het bedrag van 100 euro (waarde van de waardebon) dient te betalen, zonder toepassing van de btw. Alleen wanneer er een distributie- of promotiedienst verschuldigd is door de handelaar, dan wordt dat bedrag (met btw) in aftrek genomen van de waarde van de waardebon. Dat is precies de reden waarom in dit voorbeeld niet 100 euro door X aan Y wordt betaald, maar slechts 81,85 euro.
Op basis van voorgaande moet de handelaar (Y) geen btw-factuur uitreiken aan de gemeente (X) om het bedrag van de ontvangen voucher te verkrijgen.
